IMPRESSA F8 TFT

Donderdag 6 februari kon ons geluk niet op. ’s Avonds zouden Gerco, Margreet (Ezra’s ouders), Jan en Wendy (vrienden van Ezra’s ouders) op Zanderij landen! Overdag moest er eerst nog gewerkt worden, maar om 4 uur stapten we in de auto om ‘de oudjes’ te verwelkomen in Switi Sranan. Om 5 uur was het vliegtuig dan eindelijk geland, maar pas toen begon het helse wachten. Om 10 over 6 zagen we een opgetogen Margreet en kon, na enkele tranen en liefdevolle knuffels, het feest dan eindelijk beginnen.

’s Avonds hebben we Hollandse pannenkoeken gegeten bij Poffertjes en Pannenkoeken. De volgende ochtend begonnen we met een kokosnoot bij guesthouse Amice. Nadat we al verwend waren met heerlijke Rituals en super leuke kaartjes van de Oltmansjes en Glassen (zussen Windhorst + aanhang) kwamen ook Jan en Wendy nog eens met een mega pakket Rituals. Ik geloof dat een van mijn eerste blogs, waarin ik met tranen in mijn ogen vertel over het achter moeten laten van m’n Rituals producten, indruk heeft gemaakt.
By the way, wisten jullie ook dat ik elke dag pijn in m’n hart voel dat Ezra en ik nog geen koffiemachine hebben bij thuiskomst in Nederland? Huilend wiegen we elkaar dan in slaap terwijl we door onze tranen heen kijken naar de volgende link: https://nl.jura.com/nl/voor-thuis/koffiemachines/IMPRESSA-F8-TFT-EU-13731

Hoe dan ook, ik ben heel erg verwend door onze gasten. Overdag hebben we de toerist uitgehangen en G, M, J & W het centrum van Paramaribo laten zien. Aan de Waterkant hebben genoten van een typisch Creoolse lunch (Pindasoep, bruine bonen met rijst, moksi alesi en bami met heerlijke groenten) waarna we hebben uitgebuikt aan het zwembad van Amice (het guesthouse waar ze verblijven)

Zaterdag, de volgende ochtend, moesten Ezra en ik eerst even aan het werk. Ezra gaat als een speer met zijn eigen bedrijf, ‘Het Tweede Ambacht’, waarbij hij opdracht na opdracht scoort als designer (hij maakt websites, brochures, administratiesystemen etc.) Om 4 uur gingen we met z’n zessen naar John Wolff, een Surinaamse cateraar en inmiddels Brez’ ‘vriend’. John heeft ons deze middag geleerd hoe we de mensen in Nederland kunnen verwennen met Surinaamse saté met zelfgemaakte pindasaus en Creoolse moski alesi. Jan bleek een ware kiphakker te zijn en Margreet heeft deze middag haar grenzen verlegd door het eten van kip AAN HET BOT! Al met al was het een geslaagde dag en hebben we aan het eind heerlijk genoten van onze kookkunsten.

Zondagochtend hebben we met z’n allen ontbeten bij Amice waarna we in de auto zijn gestapt naar Fort Zeelandia. Onze gasten waren erg onder de indruk van de bizarre Surinaamse geschiedenis. Aan het eind van de middag konden we ze dan eindelijk een rondleiding geven bij de Slimbouw winkel, onze lokale Chinese supermarkt en ONS HUIS! Er werd kennis gemaakt met Ricardo’s familie en we hebben de avond afgesloten met een Surinaams diner bereid door Brez op het tweepits elektrische campingplaatje. De mega fles Grand Marnier (die ik OOOK al heb gekregen) werd soldaat gemaakt door mijn Grand Marnier maatje en mij. De drank, Gerco en ik waren weer herenigd.

Wat extra leuk is aan gasten ontvangen in Su, is dat ook wij het land weer opnieuw mogen ontdekken. Het is echt een prachtig land en we zijn apetrots dat we dit mogen delen met onze lieve families.